ในคืนที่ฝนตก
ในคืนที่ฝนตก
เสียงฝนกระทบกระจกหน้าต่างในห้องคอนโดสูงกลางเมือง กลายเป็นจังหวะเบา ๆ ที่ทำให้หัวใจของ “ขวัญ” สั่นไหว เธอกำลังจัดเอกสารพรีเซนต์สำหรับวันพรุ่งนี้ สวมเสื้อเชิ้ตหลวมของใครบางคนที่เธอแอบเฝ้าคิดถึงมาตลอด
ไม่นานนัก เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น เธอเดินไปเปิด และพบกับ “ธันวา” หัวหน้าทีมที่เธอทำงานด้วยทุกวัน — และเป็นคนที่หัวใจเธอไม่เคยหลุดจากตั้งแต่วันแรกที่รู้จักกัน
“เอกสารที่เธอลืมไว้ที่ออฟฟิศ ฉันเลยเอามาให้” เขายิ้มมุมปากแบบที่เขามักจะทำ
“ขอบคุณนะคะ… ฝนตกหนักแบบนี้ ขึ้นมาพักก่อนก็ได้นะคะ”
เขามองเธอครู่หนึ่งก่อนจะพยักหน้า ขวัญชงโกโก้ร้อนให้เขา และทั้งสองก็นั่งข้างกันบนโซฟา เสียงฝนข้างนอกดังขึ้นอีกนิด ขณะที่ความเงียบในห้องกลับดังยิ่งกว่า
“ขวัญ…” ธันวาเอ่ยเสียงแผ่ว “เธอรู้ไหมว่าฉันคิดถึงเธอตอนทำงานด้วยกันทุกวัน… แต่ก็ต้องเก็บเอาไว้”
ขวัญวางแก้วโกโก้ลง ก่อนจะหันไปสบตาเขา “แล้วคืนนี้… คุณยังจะเก็บไว้อีกไหมคะ?”
เขาไม่ตอบ แต่ปลายนิ้วของเขาแตะหลังมือเธอเบา ๆ และไล่ขึ้นมาจับแก้มเธออย่างอ่อนโยน
ลมหายใจของทั้งสองเริ่มถี่ขึ้นอย่างช้า ๆ ริมฝีปากที่ใกล้เข้าหากันโดยไม่มีคำพูดใด ๆ มากั้น เขากอดเธอไว้แน่น ร่างกายทั้งคู่แนบชิดกันจนสัมผัสได้ถึงหัวใจที่เต้นแรงไม่แพ้เสียงพายุข้างนอก…
คืนฝนตกนั้น… กลายเป็นคำตอบที่พวกเขาทั้งสองรอคอยมานาน